20040801
CHARLES BUKOWSKI
Ik las vandaag Sunlight Here I Am, een bundeling van interviews met Charles Bukowski, en moest, ik kan het niet helpen, aan alle vandenbees op de wereld denken.
Met name bij de volgende passage, waarin Bukowski vertelt over zijn eerste gepubliceerde verhaal.
The magazine Story was THE thing. Once you hit Story you were supposed to be ready. I got an letter from an agent. I was in new York at that time. He said: I want to be your agent on further work and I said, I'm not writing. I'm not ready yet. I just happenend to hit one time - and it was a bad story.
Met grote kracht kwam het volgende beeld binnen. Vandenb, nederig op een bureaustoel naast iemand van de Bezige Bij die hem vertelt wat er nog mankeert aan zijn roman. Hij en een uitgever, in een ruimte. Nu hoeft hij alleen nog maar te sterven.
Bukowski had zijn uitgever dood geslagen. En terecht.
Overigens een fantastisch boek waarin Bukowski vertelt wat hij, ondanks een groeiende populariteit, altijd is blijven doen: schrijven wat hij waardevol vindt. Nog nooit heeft hij een uitgever ook maar een woord laten veranderen.
Man naar mijn hart.
Dezelfde verbazing voelde ik bij het lezen van de condoleancepagina voor de overleden kunstenaar Voordewind. Volgens velen geniaal, alleen kwam het er niet helemaal uit. Zeg maar het Beau van Erven Dorens complex. Briljant zijn maar zolang even twaalf jaar aan je zak blijven krabben. In een op de schrijfmachine getikte tekst, onder aan de condoleancepagina, zien we dat een kunstgoeroe, Rudy Klomp, iemand die zichzelf blijkbaar zo belangrijk en goed vindt dat hij het zich veroorlooft om jonge kunstenaars desgevraagd schriftelijk advies te geven, het volgende antwoord aan Voordewind geeft:
In de kunst is eigenlijk geen carriere te maken. Er is alleen kunst te maken
De vraag is natuurlijk: wat vroeg Voordewind aan Rudy Klomp? Hoe je bekend wordt? Wat hij moest maken om zichzelf een beetje te kunnen bedruipen? Of hij iets verkeerd deed?
De ene kunstenaar die de ander uitlegt hoe je mooie kunst maakt. Belachelijk en ook meteen een paradox. De kunstenaar die het vraagt is er blijkbaar dus geen een. Degene die antwoordt denkt dat hij het is.
Hopen dat Voordewind in het hiernamaals een paar indringende gesprekken heeft met Bukowski. Dat gun je hem. Voordewind dan. Bukowski niet.
Met name bij de volgende passage, waarin Bukowski vertelt over zijn eerste gepubliceerde verhaal.
The magazine Story was THE thing. Once you hit Story you were supposed to be ready. I got an letter from an agent. I was in new York at that time. He said: I want to be your agent on further work and I said, I'm not writing. I'm not ready yet. I just happenend to hit one time - and it was a bad story.
Met grote kracht kwam het volgende beeld binnen. Vandenb, nederig op een bureaustoel naast iemand van de Bezige Bij die hem vertelt wat er nog mankeert aan zijn roman. Hij en een uitgever, in een ruimte. Nu hoeft hij alleen nog maar te sterven.
Bukowski had zijn uitgever dood geslagen. En terecht.
Overigens een fantastisch boek waarin Bukowski vertelt wat hij, ondanks een groeiende populariteit, altijd is blijven doen: schrijven wat hij waardevol vindt. Nog nooit heeft hij een uitgever ook maar een woord laten veranderen.
Man naar mijn hart.
Dezelfde verbazing voelde ik bij het lezen van de condoleancepagina voor de overleden kunstenaar Voordewind. Volgens velen geniaal, alleen kwam het er niet helemaal uit. Zeg maar het Beau van Erven Dorens complex. Briljant zijn maar zolang even twaalf jaar aan je zak blijven krabben. In een op de schrijfmachine getikte tekst, onder aan de condoleancepagina, zien we dat een kunstgoeroe, Rudy Klomp, iemand die zichzelf blijkbaar zo belangrijk en goed vindt dat hij het zich veroorlooft om jonge kunstenaars desgevraagd schriftelijk advies te geven, het volgende antwoord aan Voordewind geeft:
In de kunst is eigenlijk geen carriere te maken. Er is alleen kunst te maken
De vraag is natuurlijk: wat vroeg Voordewind aan Rudy Klomp? Hoe je bekend wordt? Wat hij moest maken om zichzelf een beetje te kunnen bedruipen? Of hij iets verkeerd deed?
De ene kunstenaar die de ander uitlegt hoe je mooie kunst maakt. Belachelijk en ook meteen een paradox. De kunstenaar die het vraagt is er blijkbaar dus geen een. Degene die antwoordt denkt dat hij het is.
Hopen dat Voordewind in het hiernamaals een paar indringende gesprekken heeft met Bukowski. Dat gun je hem. Voordewind dan. Bukowski niet.
posted by Nico at 5:37 p.m.
<< Home